Het eerste wat ik vroeg op het moment dat ik hoorde dat ik een vorm van lymfeklierkanker had, was: ‘Ga ik nu dood?’ Ik was bang. De reacties van anderen herinner ik me ook nog goed. Ook hoe verschillend iedereen om me heen reageerde. De één zei nuchter dat het goed zou komen. Een ander […]
Het moment dat ik op mijn wangen beet om de laatste chemokuur te overleven herinner ik me nog goed. Het was in augustus 2017. Niet veel later, op 5 oktober werd ik schoon verklaard, ik was vrij van kanker maar niet van de bijwerkingen. Mijn herstelperiode zou vijf jaren tellen. Nu is het 2 oktober […]
Ik weet niet beter dan dat ik altijd lang en stijl haar heb gehad. Oké, op de periode van een permanentje na dan. Goed, lang en stijl haar dus. Dat en mijn goudblonde kleur had ik nog op de dag dat de arts me vertelde dat ik kanker had. Ik was 21 jaar, nu 23. […]
Een jaar geleden lag ik met mijn armen langs mijn hoofd onder de buis voor een PET-scan. Het was 2 oktober 2017, mijn 22ste verjaardag. Drie dagen later zag ik confetti in de lucht en genoot ik van chocoladetaart. Ik was schoon van kanker. Vandaag ben ik 23 jaar geworden en dankbaar. Dankbaar voor mijn gezondheid. […]
Kanker is iets dat een ander overkomt, mij niet. Dat is wat ik altijd dacht. Ik was twee jaar toen mijn oma overleed. Ze had kanker. Geen idee wat dat inhield. Ik groeide op. ‘Ach, de kip is een beetje zwart door de barbecue, kan geen kwaad,’ zeiden ze. Een halfgare hamburger is tegenwoordig ook […]
Het was vorig jaar rond een uur of negen, In de avond dreigde toen een wolk met regen, Maar de zon scheen een licht en doorbrak het duister, In mijn oor hoorde ik toen een zacht gefluister, ‘Volg mij! Volg het licht en je krijgt een prachtig leven.’ Man, wat een warmte heeft dat licht […]
– Gebaseerd op een waargebeurd verhaal – Nee, ze wil niet. Ze voelt de tranen in haar ogen prikken. Ze durft nauwelijks te slikken, bang om zich te laten kennen. Bep gebaart naar de stoel aan het einde van de kamer, ze mag gaan zitten. ‘Daar zit je dan, hé,’ zegt de verpleegster werkend op […]
8.15: Op de bank met een bakkie pleur. Het is niet makkelijk om mijn leven weer ‘normaal’ te krijgen. Maar een ding maakt het voor mij wél makkelijker en dat is het idee dat ik anderen kan helpen. Anderen, mensen die ook te maken krijgen met kanker, of ze het nou zelf moeten overwinnen of […]
Op mijn verjaardag (2 oktober) zong ik de zin “I’m radioactieve…” in het ziekenhuis. Nee, ze konden geen betere datum uitkiezen voor de PET-scan. Gelukkig zat ik daar met een beter gevoel dan de vorige keer. En dat blijkt. Desondanks gaat mijn hart als een gek tekeer wanneer ik de kamer van de arts binnenloop. […]
“Kanker”, zeg ik maar weer als iemand de naam van de ziekte niet uit zijn strot krijgt. Als velen zo om de ziekte heen blijven draaien, hoe kunnen ze dan een zware tijd voor een patiënt ooit makkelijker maken? Dit heeft mij geïnspireerd om in mijn ‘tussenhalfjaar’ te beginnen met het schrijven van een boek. Een […]
